مقررات MiCA برای دارایی‌های رمزنگاری‌شده

قانون MiCA (بازارهای دارایی‌های رمزارزی) یک ابتکار مهم قانون‌گذاری اتحادیه اروپا است که هدف آن تنظیم معاملات در دارایی‌های رمزارزی است. MiCA چارچوب قانونی برای صنعت رمزارز ایجاد می‌کند، از جمله صدور دارایی‌های رمزارزی، ذخیره‌سازی، تجارت و استفاده از آن‌ها، که بخشی از استراتژی کلی اتحادیه اروپا برای دیجیتالی شدن بخش مالی است. اهداف اصلی MiCA شامل ایجاد استانداردهای مشترک برای دارایی‌های رمزارزی، کاهش ریسک برای مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران، پر کردن خلأهای قانونی و حمایت از نوآوری در بخش مالی است.

MiCA جنبه‌های گسترده‌ای از دارایی‌های رمزارزی را پوشش می‌دهد و دسته‌بندی‌های واضحی برای دارایی‌ها ایجاد می‌کند. این دسته‌ها شامل توکن‌های پشتیبانی‌شده با دارایی، مانند دارایی‌های رمزارزی مرتبط با سبدی از ارزها یا کالاها، استیبل‌کوین‌ها که با مرتبط شدن به ارزهای فیات ثبات خود را حفظ می‌کنند، و توکن‌های کاربردی که دسترسی به محصولات یا خدمات خاصی را فراهم می‌کنند، می‌شوند. هر دسته دارای الزامات خاصی برای صدور، مدیریت و نقدینگی است.

این قانون الزامات سختگیرانه‌ای برای صادرکنندگان و ارائه‌دهندگان خدمات معرفی می‌کند. همه فعالان بازار موظف به ثبت‌نام و اخذ مجوز از مراجع مربوطه هستند، که شامل صرافی‌های رمزارز، کیف‌پول‌ها و پلتفرم‌های تبادل توکن می‌شود. شرکت‌ها باید اطلاعات کامل درباره توکن‌ها از جمله ماهیت، ریسک‌ها و مکانیزم‌های حفاظتی را از طریق انتشار اسناد مانند وایت‌پیپرها در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهند. علاوه بر این، مقررات نیازمند توسعه استراتژی‌های مدیریت ریسک از جمله مقابله با حملات سایبری، نقدینگی و محافظت از وجوه کاربران است. توجه ویژه‌ای به رعایت استانداردهای محیط‌زیستی و تشویق به استفاده از فناوری‌های کم‌مصرف مانند Proof of Stake می‌شود.

MiCA تأثیر قابل توجهی بر توسعه صنعت رمزارز در اروپا دارد. این قانون قوانین بازی واضحی ایجاد می‌کند که به مشروعیت‌بخشی دارایی‌های رمزارزی و ادغام آن‌ها در سیستم مالی سنتی کمک می‌کند. این موضوع فرصت‌های جدیدی برای جذب سرمایه‌گذاری نهادی و گسترش اکوسیستم ایجاد می‌کند. با این حال، رعایت MiCA می‌تواند فرآیندی پیچیده باشد و نیازمند تطبیق مدل‌های کسب‌وکار و سرمایه‌گذاری مالی قابل توجه است. همزمان، سختگیری مقررات ممکن است پروژه‌های کوچک و نوآورانه‌ای را که قادر به رعایت همه الزامات نیستند، دلسرد کند.

برای کسب‌وکارها، MiCA فرصت‌هایی برای ادغام در یک محیط قانونی فراهم می‌کند که به افزایش اعتماد کاربران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند. مزایا شامل افزایش اعتماد از طریق شفافیت و تضمین‌های قانونی، توانایی دسترسی به بازارهای جدید در اتحادیه اروپا و جذب سرمایه‌گذاران نهادی به دنبال دارایی‌های امن و قانونی است.

MiCA گامی مهم در جهت ایجاد یک بازار دارایی رمزارزی امن، شفاف و پایدار در اروپا است. این هم چالشی برای کسب‌وکارها و هم فرصتی است. شرکت‌هایی که بتوانند با الزامات این قانون سازگار شوند، اعتبار خود را افزایش می‌دهند، مزیت رقابتی کسب می‌کنند و موقعیت رهبری در بخش مالی دیجیتال در حال تحول سریع را به دست می‌آورند.

دارایی‌های رمزارزی چیستند؟

دارایی‌های رمزارزی، دارایی‌های دیجیتال یا مجازی هستند که از رمزنگاری و فناوری‌های توزیع‌شده مانند بلاکچین برای ارائه امنیت، شفافیت و غیرمتمرکزسازی استفاده می‌کنند. این دارایی‌ها به یک عنصر مهم اقتصاد دیجیتال امروز تبدیل شده‌اند و راه‌های نوآورانه‌ای برای مدیریت دارایی‌ها و مشارکت در فرآیندهای مالی و تجاری در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

ویژگی اصلی دارایی‌های رمزارزی ماهیت دیجیتال آن‌ها است که امکان انجام تراکنش بدون دخالت واسطه‌های مالی سنتی مانند بانک‌ها را فراهم می‌کند. این دارایی‌ها می‌توانند نماینده انواع مختلف ارزش باشند، از جمله ارزها، اوراق بهادار، حق دسترسی به خدمات یا سهمی در پروژه‌ها. توسعه فناوری بلاکچین امکان ایجاد سیستم‌های امن و شفاف برای انتقال و ذخیره داده‌ها روی این دارایی‌ها را فراهم کرده است.

دارایی‌های رمزارزی به چند دسته کلیدی تقسیم می‌شوند:

• رمزارزها: این نوع شناخته‌شده‌ترین دارایی رمزارزی است، نمونه‌هایی مانند بیت‌کوین و اتریوم آن را نشان می‌دهند. رمزارزها به‌عنوان واسطه مبادله و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.
• توکن‌های کاربردی: این دارایی‌ها دسترسی به محصولات یا خدمات خاص در اکوسیستم پروژه را فراهم می‌کنند.
• توکن‌های پشتیبانی‌شده با دارایی: این توکن‌ها به ارزش دارایی‌های واقعی مانند طلا، املاک یا ارزها مرتبط هستند.
• استیبل‌کوین‌ها (Stablecoins): این دارایی‌های رمزارزی به ارزهای فیات یا دارایی‌های پایدار دیگر متصل هستند تا نوسانات کاهش یابد.
• توکن‌های غیرمالی (NFTs): دارایی‌های رمزارزی منحصربه‌فرد که مالکیت اشیاء دیجیتال یا فیزیکی خاصی را نشان می‌دهند.

مزایای دارایی‌های رمزارزی شامل ماهیت غیرمتمرکز آن‌ها است که نیاز به واسطه‌های مرکزی را حذف می‌کند، شفافیتی که بلاکچین فراهم می‌کند و امکان دسترسی جهانی به خدمات مالی. این دارایی‌ها به شرکت‌کنندگان بازار اجازه تعامل مستقیم می‌دهند، هزینه تراکنش‌ها را کاهش داده و سرعت تراکنش‌ها را افزایش می‌دهند.

با این حال، دارایی‌های رمزارزی چالش‌هایی نیز دارند. نوسانات بالای قیمت برای سرمایه‌گذاران، به‌ویژه در افق‌های زمانی کوتاه‌مدت، ریسک ایجاد می‌کند. عدم وجود استانداردهای بین‌المللی یکپارچه، باعث ایجاد عدم اطمینان برای شرکت‌کنندگان بازار می‌شود. مسائل امنیتی مانند محافظت از کیف‌پول‌ها و پلتفرم‌ها در برابر حملات سایبری نیز همچنان یک نگرانی مهم است.

دارایی‌های رمزارزی در بخش‌های مختلف اقتصاد استفاده می‌شوند. در بخش مالی، از آن‌ها برای پرداخت‌ها، جمع‌آوری سرمایه از طریق عرضه اولیه توکن (ICO) یا استیکینگ استفاده می‌شود. در بخش هنر و سرگرمی، NFTها که به هنرمندان و سازندگان محتوا امکان درآمدزایی از آثارشان را می‌دهند، محبوبیت یافته‌اند. در لجستیک و مدیریت زنجیره تأمین، از دارایی‌های رمزارزی برای ردیابی حرکت کالاها و خودکارسازی قراردادها استفاده می‌شود.

از منظر حقوقی، دارایی‌های رمزارزی توجه ناظران در سراسر جهان را جلب کرده‌اند. معرفی ابتکارات قانون‌گذاری مانند MiCA در اتحادیه اروپا، با هدف اطمینان از شفافیت، حفاظت از حقوق سرمایه‌گذاران و مقابله با فعالیت‌های غیرقانونی است. مقررات به افزایش اعتماد به دارایی‌های رمزارزی و ادغام آن‌ها در سیستم‌های مالی سنتی کمک می‌کند.

بنابراین، دارایی‌های رمزارزی یک عنصر کلیدی اقتصاد دیجیتال با پتانسیل قابل توجه برای تحول مدل‌های کسب‌وکار سنتی هستند. شرکت‌ها و افراد قادر به استفاده مؤثر از قدرت دارایی‌های رمزارزی، در محیط جهانی دیجیتالی شدن، مزیت رقابتی به دست خواهند آورد.

طبق مقررات MiCA، ناظر در کشورهای اتحادیه اروپا کیست؟

براساس مقررات MiCA (بازارهای دارایی‌های رمزارزی)، تنظیم دارایی‌های رمزارزی در اتحادیه اروپا در سطح ناظران ملی هر کشور عضو اتحادیه اروپا انجام می‌شود و توسط مقامات نظارتی اروپایی هماهنگ می‌گردد. هدف اصلی MiCA هماهنگی رویکردها در تنظیم دارایی‌های رمزارزی و اطمینان از شفافیت و حفاظت از کاربران در تمام حوزه‌های قضایی اتحادیه اروپا است. با این حال، اجرای MiCA به فعالیت‌های ناظران خاص در هر کشور بستگی دارد.

براساس MiCA، ناظران ملی مسئول موارد زیر هستند:

1. صدور مجوز برای صادرکنندگان توکن و ارائه‌دهندگان خدمات دارایی رمزارزی (CASPs). شرکت‌هایی که می‌خواهند تحت MiCA فعالیت کنند، موظف به دریافت مجوز از ناظر ملی هستند.
2. نظارت بر رعایت MiCA که شامل بررسی شفافیت، مدیریت ریسک، حفاظت از وجوه کاربران و رعایت سایر استانداردهای تعیین‌شده توسط MiCA است.
3. اجرای تحریم‌ها برای تخلفات. ناظران ملی حق دارند جریمه اعمال کنند، فعالیت شرکت‌ها را به تعلیق درآورند یا به‌طور کامل متوقف کنند اگر از MiCA پیروی نکنند.

در سطح اتحادیه اروپا، دو نهاد کلیدی هماهنگی دارند:

• سازمان اوراق بهادار و بازارهای اروپا (ESMA). ESMA نقش کلیدی در توسعه مقررات و دستورالعمل‌های اجرای MiCA دارد. این نهاد همچنین در صدور مجوز برای برخی از انواع دارایی‌های رمزارزی مانند توکن‌های مبتنی بر دارایی و استیبل‌کوین‌ها که اهمیت فرامرزی دارند، دخیل خواهد بود.
• سازمان بانکداری اروپا (EBA). EBA مسئول نظارت بر استیبل‌کوین‌ها است که به‌عنوان توکن‌های پول الکترونیکی دسته‌بندی می‌شوند. به‌ویژه، EBA رعایت الزامات ذخیره و ثبات برای این توکن‌ها را نظارت خواهد کرد.